Gezondheid gaat boven alles
En dan sta je voor de spiegel na een heerlijke warme douche jezelf in te smeren en valt je oog op een verdikking, je hart slaat een slag over, je slikt en voelt voorzichtig.
Heel langzaam gaan je vingers over de bult, het is een bult en niet zo’n kleintje ook.
Je slikt nog een keer, de tranen wellen op, je voelt en vergelijkt.
In die ene minuut veranderd alles, niet is meer belangrijk, de woorden van 5 minuten geleden, het gemopper, de problemen. Niets is meer belangrijk en alles gaat aan je voorbij.
Langzaam als in een soort roes bel je de huisarts, je hoort jezelf uitleggen wat je gevoeld hebt, en antwoord mat dat het inderdaad dezelfde borst is als vorig jaar.
Je mag meteen die middag komen, de uren kruipen voorbij, de minuten lijken uren te duren. Genoeg te doen maar niets is belangrijk.
Dan kan ook de huisarts je weer niet geruststellen, na een onderzoek en het antwoord dat er inderdaad een zwelling zit, loop je met een verwijsbriefje de praktijk weer uit..
De waas wordt groter, raar hoe dat werkt, je keert in jezelf maar probeert positief te blijven, het kan tenslotte van alles zijn.
Je praat met een aantal mensen, het kan 2 kanten op zeggen ze allemaal. Ze leven mee, maken zich zorgen.
De volgende dag loop je het ziekenhuis in, klamme handen, een steen op je maag.
De foto’s worden gemaakt, je kijkt naar de verpleegkundige en hoort haar zeggen dat je door moet voor een echo, het zweet breekt je uit, ze vraagt of het gaat en je wil schelden dat het natuurlijk niet gaat, je bent bang… doodsbang.
In een waas als in een film loop je door het ziekenhuis, opzoek naar de volgende afdeling, ze roepen je op, snel op. De echo wordt gemaakt en daar komt dan eindelijk het verlossende woord, je bent ok, het is niets ernstigs.
Nog steeds in die waas loop je naar de auto, je stapt in, verstuurd een smsje. Tranen van opluchting stromen over je wangen als je naar huis rijdt, je bent ok, het is ok!
Ik wilde dat ik dit over een ander schreef maar dan had ik niet het gevoel kunnen verwoorden, de afgelopen 36 waren hele lange uren.
De afgelopen 36 uur heb ik mij weer gerealiseerd hoe belangrijk gezondheid is.
Ik heb geluk!! Bij mij is alles ok maar er zijn er veel die na die 36 uur in de waas blijven hangen en veel minder geluk hebben…….
