Ik ben inmiddels enige tijd single, 16 maanden om precies te zijn. En ik kan je zeggen dat ik inmiddels een heel bijzonder beeld van de man in het algemeen en de single man in het bijzonder heb gekregen.
En ik ben zeker niet de enige, de single vriendinnen om mij heen en ook de getrouwde vriendinnen trouwens, komen met de ene ervaring na de andere. En steeds vaker hoor ik de kreet: “Ik ben er zo klaar mee!!”
Hoe kan dat nou toch? Waarom verschillen we toch zo? Wat is er mis gegaan? We hebben tenslotte redelijk met elkaar te maken, dus je zou denken dat we ons dus ook aardig in elkaar moeten kunnen verplaatsen. Niet dus.
Natuurlijk heb je de bekende uitzondering op de regel, ze zijn er best, die mannen die wel lief, begripvol en aardig zijn. Maarja die willen we eigenlijk niet. We willen niet betutteld worden. Maar we willen ook niet als vuil of sexobjecten behandeld worden. We willen graag iets er tussen in.
Helaas lijkt het erop dat mannen dat niet snappen. Misschien ben ik als single inmiddels wat verpest en kom ik de verkeerde mannen tegen. Of wil ze tegen komen. Maar mijn god wat is er mis met jullie single mannen en een groot deel van de getrouwde ook trouwens.
Vriendin 1 roept dan ook Ik wil NOOIT meer een relatie, leuk voor in bed, avondjes weg, hapje eten, de aandacht, de verwennerij. Maar die vuile sokken en ellende die mogen ze houden of bij hun vrouw laten. Want ja zo is het wel, heel veel mannen zoeken “het” buiten de deur is mijn ervaring.
En dat we zo’n mening gaan krijgen is natuurlijk niet voor niets. Te vaak lopen we tegen de mannen met zogenaamde bindingsangst aan. De mannen die sex willen maar owee als er gevoelens bij komen. Er ontstaat blinde paniek en ze rennen weg en laten ons met een gebroken hart achter. Dat kan je dan natuurlijk weer voorkomen door duidelijk en eerlijk te zijn.
Maarja dat is ook zoiets, duidelijkheid en eerlijkheid. Blijkt moeilijk. Ik snap best dat de mannen denken dat wij dan heel hard wegrennen maar ik kan je vertellen, dat als ik naar mijzelf en naar de dames om mij heen kijk, wij er best oren naar hebben om sex te hebben voor de sex. Het hoeft niet perse in een relatie, en dan zijn er ook nog meerdere vormen van relaties mogelijk natuurlijk. Wij kunnen ook genieten van het genieten.
Ik zie ook een verandering bij de single vrouwen om mij heen. We zijn natuurlijk niet meer zo afhankelijk van de man, we kunnen onszelf best prima redden. Dat is ook wennen. We hebben een eigen mening en ventileren die graag. Natuurlijk is dat bedreigend en nieuw. En misschien staan wij ook niet meteen te springen om ons in een relatie te storten en moeten ook wij daar duidelijker in zijn.
En dan kom ik misschien wel bij een heel belangrijk punt. Misschien zijn zowel de single mannen als vrouwen eigenlijk wel helemaal niet zo eerlijk en duidelijk. Misschien durven we dat ook wel helemaal niet. Want tja er wordt toch wat van je verwacht. Er heersen toch nog veel taboes. Het wordt niet gewaardeerd als je als vrouw eerlijk toegeeft dat je best stout bent en heel veel geniet en laat genieten.
Wat dat betreft lopen wij single vrouwen wat voor op de iedereen om ons heen. Wij zijn een stapje verder in de ontwikkeling. We zijn geen zielige alleenstaande vrouwen meer, we weten wat we willen en vooral niet willen. We zijn dominanter en stouter dan we zullen toegeven. En dat is moeilijk, en niet alleen voor ons maar ook voor de mannen om ons heen. Ik begrijp het best.
Dus zullen we als singles wat gaan afspreken. Laten we vooral duidelijk en eerlijk tegen elkaar zijn. Als we willen genieten doen we dat, willen we meer dan zijn we daar eerlijk over. En we lopen niet meer zomaar in blinde paniek weg. We communiceren gewoon wat beter en dan zal je zien dat het voor ons als singles ineens allemaal een stuk gemakkelijker wordt.
