Impulsief en verliefd, het klinkt leuk maar ik kan je vertellen dat het ook een gevaarlijke combinatie is.
Impulsief zijn is leuk en verliefd zijn zeker, maar wat als je impulsiviteit je even overneemt en je als een soort orkaan door het leven rent?
Dan ben je blij dat het verliefdheidsobject wat minder impulsief is en met enige dwang je terugzet op standje “zomers briesje”.
Ik ben me rotgeschrokken, de orkaan moest afnemen vond hij, in 1 klap stond ik stil.
Tuurlijk ken ik mijn impulsieve spontane karakter als geen ander, en het maakt me wie ik ben maar het is ook een hele grote valkuil, en bijna was ik er ingevallen maar nog net op tijd pakte hij mijn hand en zette hij me stil.
Na een wat we noemen een goed gesprek, de nodige tranen en een voorzichtige glimlach kwam heel langzaam het gevoel van puberale verliefdheid en vertrouwen weer naar boven. Want wat goed is, is goed.
Maar om het nou goed te houden heeft deze orkaan zich afgezwakt tot een impulsief briesje dat af en toe even aantrekt tot een lichte storm om dan weer terug te vallen tot een prettige zomerbries.
Rustig zwevend verkennen we elkaars wereld en genieten we van elkaars aanwezigheid.
We laten ons meenemen in de ander zijn bestaan en zonder te overdrijven zweven we van de ene nieuwe ervaring naar de andere.
We hebben tenslotte alle tijd, want mij kennende gaat deze wind nooit liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten